| Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp |
stop ouderverstoting
Site Admin
Geregistreerd op: 16 Sep 2010
Berichten: 33
|
 Geplaatst: 17-09-2010 10:25:50 Onderwerp: dillema :wat moet ik doen met mijn verdriet en pijn? |
 |
|
|
Het bijhouden van een dagboek is nuttig maar sterke emoties eisen actief zelf-interventies.
Veel ouders melden dat hun diepe droefheid kan verlichten door nu en dan zich zelf toe te staan om eens hard te schreeuwen of te gillen.
Als u ook denk dat dit u in u verwerkingsproces ook kan steunen,dan is het misschien verstandig u terug te trekken op een stille natuurlijke plaats zodat u uw verdriet op een niet waargenomen manier kunt beleven en zo te vermijden dat u daardoor in verlegenheid kan worden gebracht.
Het is daarbij ook nuttig om enkele foto's van je kind mee te nemen Zodat u daarbij het gevoel van verdriet kunt activeren.
Intense woede is een fysieke en lichamelijke activator.
U zult daarom moeten deelnemen aan een geconcentreede activiteit zoals : golf ballen wegslaan in een open ruimte (park), hardlopen,ijsklontje gooien tegen een harde muur waarbij ouders ons laten weten dat dit hun verlichting en bevrijding geeft van opkomende boosheid en woede.
Verontwaarding duid op een ouder die zich onbegrepen voelt.
Daarom zal er wat aandacht moeten worden besteed "aan het vertellen van u verhaal".
Het probleem daarbij is om een ontvankelijke luisteraar te vinden die het geduld en de energie heeft om de saga van gekwetsheid ,frustratie,en vernedering meer dan eens aan te horen.
Oudrs die het mikpunt zijn geworden van ouderverstoting en oudervervreemding kunnen hun verhaal op een voice recorder inspreken ,ze kunnen hun verhaal ook opschrijven in een dagboek,of hun verhaal opslaan in hun computer of als zij creatief zijn kunnen zij gedichten aan hun kinderen schrijven.
Sommige ouders hebben hun verhaal zelf al in boeken gepubliceerd.
Het is hier de bedoeling om bij
u de verontaardiging te verminderen, over u onbegrip over de conclusie dat u als ouder onbelangrijk bent zelf niet essentieel bent, in ht leven van u kind.
Ook is het belangrijk dat u wordt gehoord en dat u zich herinnert dat u nog ouder bent door de fotos en beelden van u kind bij te houden
Tot slot zijn de wanhopige schuldgevoelens waarscheinlijk de moeilijkste rouwkwestie om te verwerken.
Iedereen treft enige schuld: De andere ouder ,de familie van de andere ouder het wettelijk en juridische systeem ,het sociale zorg systeem, u zelf ,u kind.
Echter de enige die onder u eigen discretie en controle valt bent u zelf, dus dat is ook het enige onderdeel waaraan u op drie afzonderlijke manieren kunt werken. |
|
| Terug naar boven |
|
|
|
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum
Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum
Je mag niet stemmen in polls in dit subforum
|
Wilt u geen reclame op dit forum en genieten van extra voordelen? Klik dan vlug hier voor meer informatie!
|
|
|
|
|
